అనుత్తరామ్నాయః
అనుత్తరాం సమయంబాం రాజరాజేశ్వరీం తథా
కాలసంకర్షిణీ మంబాం గుర్వౌఘాంశ్చ వదేత్తతః॥
ఆదౌతు కామరాజౌఘాన్ముద్రౌఘాంశ్చతతోవదేత్।
తతః కామకళౌఘాంశ్చ తురీయౌఘాం స్తతః పరం॥
ఊర్ధ్వాఘాంశ్చ పరౌఘాంశ్చ గురూంశ్చానుత్తరాన్ వదేత్।
ప్రకాశాభ్యో విమర్శాఖ్యం ప్రకాశక విమర్శకః॥
ఊర్ధ్వామ్నాయః
పరాపరాచ సాదేవీ పరాశాంభవమేవచ।
ప్రాసాదం దహరం హంసం మహావాక్యాదికం పరం॥
పంచాక్షరం మహామంత్రతారకం జన్మతారకం। ఈశానముఖసంభూతాః
స్వాత్మానందప్రదాయకాః॥
కోటిసంఖ్యా మహాదేవి మద్రూపాః సర్వసిద్ధిదాః। ఏతాః
శాంభవపీఠస్థా సహస్రపరివారితాః॥
ఆరాధ్య మాలినీపూర్వం మండలాంతం తధైవచ। సాయుజ్య హేతుకం
నిత్యం వందేచోర్ద్వ మకల్మషం॥
ఊర్ద్వామ్నాయస్య చ మనూనాజ్నాంతే తు విభావయేత్॥
ఉత్తరామ్నాయః
తురీయాంబా మహార్ధాచ అశ్వారూఢా
తథైవచ।
మిశ్రాంబాచ మహాదేవి శ్రీమద్వాగ్వాదినీ
తథా॥
దుర్గా కాళీచ చండీ చ నకులీ చ
పుళిందినీ।
రేణుకా శ్రిశ్చవాగీశీ మాతృకాద్యా
స్వయంవరా॥
ముఖాత్తత్పురుషాజ్జాతా
ద్వికోట్యోమంత్రనాయికాః।
ఏకాశ్చోడ్యాణపీఠస్థాః శాక్తాగమ
సముద్భవాః॥
ద్విసహస్రం తు దేవ్యస్తాః
పరివారయుతాః ప్రియే॥
పంచామ్నాయ సమోపేతం శ్రీవిద్యాఖ్యంమదంశకం।
ముద్రాదిదశకం చైవ సిద్ధానాం మిధునం
తథా॥
వీరావళీపంచకం చ భజేదామ్నాయ ముత్తరం
ఉత్తరామ్నాయస్య మనూన్ హృదిస్థానే విభావయేత్॥
పశ్చిమామ్నాయః
లోపాముద్రా మహాదేశీహ్యంబా చ భువనేశ్వరీ।
అన్నపూర్ణా కామకళా సర్వసిద్ధిప్రదాయినీ॥
సుదర్శనం వైనతేయం కార్తవీర్యం నృసింహకం।
నామత్రయం రామమంత్రం గోపాలం సౌరమేవచ॥
ధన్వంతరించేంద్రజాలమింద్రాదిసురమంత్రకం।
దత్తాత్రేయం ద్వాదశాష్టౌ వైష్ణవాగమచోదితాః॥
అఘోరముఖ సంభూతా మదంశాః కోటి సంఖ్యకాః।
ఏతా జాలంధరపీఠస్థాః పశ్చిమామ్నాయ దేవతాః॥
దూతీనాంచ చతుషష్టిః సిద్ధానాం త్రిసహస్రకం।
ఆమ్నాయం పశ్చిమం వందే సర్వదా సర్వకామదం॥
భావయేన్మణిపూరే తు పశ్చిమామ్నాయజాన్మనూన్॥
దక్షిణామ్నాయః
సౌభాగ్యవిద్యా బగళా వారాహి వటుకస్తథా।
శ్రీతిరస్కరిణీ ప్రోక్తా మహామాయా ప్రకీర్తితా॥
అఘోరం శరభం ఖడ్గ రావణం వీరభద్రం।
రౌద్రం శాస్తా పాశుపతాద్యస్తశస్త్రాదిభైరవం॥
దక్షిణామూర్తి మంత్రాద్యాః శైవాగమసముద్భవా।
వామదేవముఖోద్భూతాః కోటి మంత్రా వరాననే॥
పూర్ణపీఠస్థితా దేవి దక్షిణామ్నాయ దేవతాః।
ద్విసహస్రం తు దేవ్యస్తాం పరివారసమన్వితాః॥
భైరవాదిపదద్వంద్వం భజే దక్షిణముత్తమం।
స్వాధిష్టానే స్మరేద్దేవీ దక్షిణామ్నాయముత్తమం॥
పూర్వామ్నాయః
శ్రీనాథాది గురుత్రయం గణపతిం పీఠత్రయం భైరవం సిద్ధౌఘం వటుకత్రయం పదయుగం దూతీక్రమం మండలం। వీరాన్ద్వ్యష్ట చతుష్కషష్టినవకం వీరావళీ పంచకం। శ్రీమన్మాలిని మంత్రరాజసహితం వందే గురోర్మండలం॥
శ్రీమాత్రే నమః
ఓం శ్రీ గురుస్సర్వకారణ భూతా శక్తిః
శ్రీ మహాగణాధిపతయే నమః
ఆమ్నాయ మంత్ర పారాయణ క్రమః
ఓం నమో బ్రహ్మాదిభ్యో
బ్రహ్మ విద్యా సంప్రదాయ కర్తృభ్యో వంశ ఋషిభ్యో నమో గురుభ్యః॥
శుద్ధస్ఫటిక సంకాశం సచ్చితానంద విగ్రహం। దాతారం సర్వకామానాం కామేశ్వరీముపాస్మహే॥
షడధ్వములు
శైవిజం ప్రకారము ఈ జగత్తు అంతా మూడు విధములు. ఇది మూడు మార్గములలో (=అధ్వము) కల్పించబడినది. స్థూల, సూక్ష్మ, పరా అనేవి ఈ మూడు మార్గములు. స్థూల మార్గమును భువనాధ్వ, సూక్ష్మ మార్గమును తత్త్వాధ్వ, పరా మార్గమును కళాధ్వ అని పిలుస్తారు. ఇక్కడ మార్గమునకు రెండు రకముల అర్ధములు కలవు. ఒకటి ఆ మార్గములో నడుచుట లేదా ఆ మార్గమును వదలివేయుట. మార్గమును వదలివేయుట అన్నది పరమాత్మ కరుణ వల్ల మాత్రమే సాధ్యము. ఎప్పుడైతే ఆ కరుణను సాధించి మార్గమును జయిస్తామో (వదలివేస్తామో) అప్పుడు పరమశివ స్థితికి చేరుకుంటాము.
తత్త్వములు
వేదాంతము ప్రకారము తత్త్వములు 24. కానీ కాశ్మీరీ శైవిజం ప్రకారము తత్త్వములు 36. శివుని గురించి తెలుసుకోవడానికి ఈ 36 తత్త్వములు ఎంతో ముఖ్యమని కాశ్మీరీ శైవిజం చెబుతోంది. ఈ 36 తత్త్వములను ఆరోహణాక్రమములో ఇక్కడ చర్చించబడుతున్నది. భూమి నుండి పరమశివమునకు ఎదగడమే ఈ ఆరోహణాక్రమ ఉద్దేశ్యము. స్థూలమైన భూమి నుండి సూక్ష్మ, సూక్ష్మతర మూల ప్రకృతులను (తత్త్వములు/Elements) అర్థం చేసుకొంటూ సూక్ష్మాతిసూక్ష్మమైన పరమశివుని చేరడమే లక్ష్యము.
వనదుర్గా మంత్ర సాధన
ఆచార్య ఆదిశంకరుల వారు ప్రతిపాదించిన మంత్రము ఇది. ఎవరైనా వ్యకికి ఏదైనా సంకట పరిస్థితి ఎదురైన్నప్పుడు ఈ మంత్ర స్మరణ మాత్రము చేత అతడు రక్షింపబడతాడు. మంత్ర స్వరూపము ఈ క్రింది విధంగా ఉంటుంది.
17. సంకరమక్షమమాణా ధర్మాణాం సర్వలోకహితకామా|
సారాంశముద్దరంతీ సర్వస్మాజ్జయతి సర్వభూతసమా||
15. హ్రీమతి మాతుశ్రీజగత్ సంకోచవికాసతంత్రదీక్షాయాః|
అక్షరమేక ధ్యాయన్ జగదజ్ఞానస్య జయతి నా జేతా||
13. ఈశ్వరి మాయికమఖిలం ప్రావరణం
చక్షుశోపహర మాతః|
యేనామాయికమఖిలం
ప్రేక్షేయతవేతి యాచతే విద్వాన్||
11. క ఇతి త్రిజగజ్జననీ
మాదికలాం భువనశిల్పనిర్మాతుః
కమలోద్భవస్య కాంతామాదౌవిద్యారతాః
ప్రభాషన్తే
ఇక్కడ నుండి పంచదసీ మహా మంత్రమును వివరించబడుచున్నది. ఈ శ్లోకము
నుండి ఇరవైఐదవ శ్లోకము వరకు అన్ని శ్లోకములు పంచదసీ మంత్రములోని ఒకొక్క బీజముతో ప్రారంభమవుతాయి.
10. గురుచరణైః సంక్రమితాం
వర్ణమయీమంబికామనుధ్యాయన్|
గురువరసంపదమలభే
యదహం సా త్రిపురసుందరీకరుణా||
త్రిపురసుందరిని వర్ణమయీ రూపములో నిత్యమూ ధ్యానించగా నాకు ఆమె
నిజమైన కరుణ వలన మహాగురురువులు అనే సంపద లభ్యమయినది.
9. పారితోమాంవిసరన్తీ
మూర్ధ్వమూర్ధ్నోవతీర్య విలసంతీమ్|
నిధ్యాయన్నధ్యాత్మం
భాసం పదయోః స్మరామిసుందర్యాః||
ఆధ్యాత్మిక ద్యుతి సహస్రారమునుండి ప్రసరించి మొత్తం శరీరమంతా
ప్రసరిల్లుచూ తడుపుచూ ఉన్నప్పుడు ఆ ద్యుతి శ్రీమహాత్రిపురసుందరీ పాద ద్యుతియే అని స్మరించుచున్నాను.
8. అద్భుతగగనశరీరామేకాక్షరనాదసంయతశమీరామ్|
సకలాంతరనిర్ణిమిషామ్
నిస్తిమిరామంతరే పరాం వందే||
ఆకాశమే శరీరముగా, చెదరిని నాదమే శ్వాసగా కలిగి సకల జీవుల హృదయాలలో ఉండి ఎంతమాత్రము
రెప్పవేయక రవ్వంత చీకటినైనా దరిచేయనీయక వారిని రక్షించుచూ ఉండే సర్వశ్రేష్ఠమైన పరదేవతకు
శిరస్సు వంచి నమస్కరిస్తున్నాను.
దుర్గమమంతర్ధ్వాంత ప్రాకారం విహసితేన భిందంతీ|
ముఖమండలభా యస్యాః కురుతే స్వచ్ఛాంతరానిమానస్మాన్||
శ్రీమాత యొక్క అత్యద్భుతమైన చిరునగవు భేదింపశక్యము కాని గట్టి
కోటవంటి మన అంతర అంధకారమును ధ్వంసం చేసి, ప్రకాశవంతమైన ఆమె ముఖ బింబము మన హృదయమును పరిశుద్ధము గావించుచున్నది.
అవిచిన్వన్ దేవపథం యదయం నీతో యదుఛ్చయేత్ యయా|
జనమిమమజ్ఞమవంతి
విజ్ఞా సా త్రిపురసుందరీ విద్యా||
ప్రజ్ఞానఘన రూపిణి అయిన అమ్మ ఏమీ తెలియని అజ్ఞానిని, అతడు ఏమీ అడగపోయినా
అకస్మాత్తుగా, దైవికముగా అతడిని రక్షిస్తూ ఆధ్యాత్మిక సాధనా
మార్గంలోకి నడిపించింది.
జీవగ్రాహముదగ్రా నిజపదజాలే నిధాయ మాం యస్యాః|
జాగర్తి స్వీకర్తుం
దృష్టి: కాలేత్ర తంతునాభనిభా||
సాలెపురుగు తదేక దృష్టితో తన ఆహారమును చూచి తన సాలెగూటిలోనికి తీసుకొని అందు ఉంచి, తనకు అవసరమైనప్పుడు ఆ ఆహారమును మ్రింగివేయును. ఆ విధంగానే శ్రీమాత తన ప్రియ భక్తుడిని తదేక దృష్టితో చూసి (=అనగా పరీక్షించి) ముందుగా తన సామీప్యమునకు తీసుకొనును. ఆ తర్వాత ఆ భక్తుని సాధన, భక్తి, పూర్వజన్మ ఫలం మొదలగు వాని అనుగుణంగా శ్రీమాత ఆ భకునికి సాయుజ్య ముక్తినొసగును.
